Witamy na Blogu

Trudno obronić się przed świadomością, że otaczającą nas i sąsiadów z Południa rzeczywistość, zdominowała gorąca atmosfera najbliższych wyborów parlamentarnych. Spoglądając, niezbyt często, na strony gazet, śledząc (prawie wcale) audycje telewizyjne i radiowe oraz patrząc, często, na portale informacyjne otrzymuję przeciętną, powstrzymującą dawkę haseł, komentarzy, komentarzy do komentarzy, wyników badań, przepowiedni jasnowidzów i skrzętnie wybranych fragmentów starć kandydatów z „suwerenem”. Jako nie należący do żadnego „żelaznego elektoratu”, otwarty na racjonalne i wyważone poglądy, smakujący ciekawe, odważne a nawet paradoksalne pomysły sztabów i fachowców od wizerunku, staram się ułożyć mój własny program na przyszłość; mówiąc najprościej – w jakim kraju chciałbym mieszkać, pracować, odpoczywać, czuć się bezpiecznie, chociaż nie bez dreszczyku ”pozytywnego napięcia”, towarzyszącego tworzeniu rzeczy nowych i wartościowych.

Tytułowe stwierdzenie pojawiło się w wyniku autorefleksji obejmującej teksty pisane, przemówienia wygłaszane i typową ucieczkę przed tematem w rozmowie. Oczywiście – w tle naszych codziennych zajęć są pożary, powodzie, upały, trzęsienia ziemi, gradobicia, śmiesznie nazywane huragany i tajfuny i, na dobra sprawę, ma to sens – jest naturalne, groźne i często zawinione.

Czy istnieje w gospodarce jakiś wewnętrzny, mniej lub bardziej odczuwalny, rytm zdarzeń i dlaczego S. Żeromski za tło swojej powieści wybrał czas taki nijaki, niezdecydowany i stosunkowo chorowity? Sporo już napisałem o wpływie świąt państwowych, religijnych i świeckich na nasze zachowania; nikt nie podważa wpływów kanikuły, międzyświątecznego rozprężenia czy dramatycznych decyzji podejmowanych w czasie zagrożenia „długim weekendem” na rynek, handel, przemysł czasu wolnego, poradnictwo kulinarno-odzieżowe oraz frekwencję w miejscach zbiorowego żywienia i wypoczywania. To ostatnie stwierdzenie jest już samo w sobie sprzeczne, ale cóż robić?

Istnieje niczym nie uzasadnione przekonanie, że w tzw. okresach świątecznych należy składać sobie i innym życzenia. W grudniu tych okazji jest więcej ponieważ marketing handlowy dostaje zadyszki by nam uzmysłowić jak wiele prezentów musimy zgromadzić i opatrzyć je odpowiednim przekazem dobrej woli. Grudzień zaczyna się pod koniec listopada obchodami święta popularnego Andrzeja, potem już Mikołaj, kolejne popularne imieniny pechowców, którzy dostają podarki imieninowe wraz z choinkowymi, za chwilę Sylwester i tuż po nim słabo handlowo opracowane święto Trzech Króli.